Explode: Origineel is deze bekende meezinger van Jordan & Baker. Maar als jumpliefhebber kennen we natuurlijk vooral de versie van DJ Liberty en de jumpbootlegs die van deze track gemaakt zijn. Uiteraard doe ik bij deze track altijd even de schuif naar beneden zodat jullie keihard kunnen meebrullen.
Auteur: lethalmg
Hoe kan je wekelijks je portie vette jump classics naar binnen krijgen? Want je kent waarschijnlijk de leukste jumpplaten. Maar je bent misschien de titels vergeten, en vindt daarom niet meteen wat je zoekt.. Hier zijn enkele tips.
Dit is mijn persoonlijke top drie van mijn meest memorabele dj-sets tot nu.
Jump, jumpstyle, French tek: allemaal genres die wel eens aan bod gekomen zijn in mijn sets. Maar wat is nu het verschil?
In het vinyltijdperk hadden plaatjes B-kanten. Op de A-kant stond meestal het meest hitgevoelige nummer dat het meest aansloot bij de populaire sound van dat moment. Op de andere kant van de plaat stonden wat experimentelere nummers van de artiest, die vaak bijzonder creatief waren. Dit zorgde vaak voor vernieuwing omdat de artiest zo risico’s kon nemen. De druk om met deze B-kantjes een hit te scoren was er niet. Toch deed de obscure B-kant het soms beter dan de commerciële A-kant.
Destijds heb ik de eer gehad om een aantal cd’s te mixen en samen te stellen. Onder andere: “Jump addict”, “Bassleader 2007” en “Jumpstylerz in the mix”.
Sommige van onze favoriete jump- en tek-tracks bevatten samples, met andere woorden korte fragmentjes van bestaande werken. Soms is zo’n sample afkomstig van een retrohouse-klassieker. Bij You Eternal van mezelf, Lethal MG, is dat bijvoorbeeld het geval. Maar een opvallende sample uit een film kan ook. Denk maar aan It’s A Dream van Mark With A K. Die track bevat een hele tekst uit de film “One Flew Over The Cuckoo’s Nest”.
Als kind speelde ik op mijn Commodore 64, een legendarische spelcomputer uit de jaren 80, soms het populaire spelletje Lazy Jones. Dan ging ik altijd op zoek naar die kamer met dat coole melodietje. Nooit had ik gedacht dat ik jaren later regelmatig dat catchy melodietje nog voor duizenden enthousiaste mensen zou spelen. Het zou zelfs uitgroeien tot meezinger in voetbalstadions en op tal van evenementen: “Kernkraft 400” van Zombie Nation.
Wat was het vroeger toch zalig om weer een verse plaat in de brievenbus te krijgen van een legendarisch platenlabel. Soms kreeg ik ze ook wel eens van de artiest zelf op een evenement waar we beiden draaiden, of in mijn vaste platenwinkel. Hun bedoeling was natuurlijk duidelijk: er voor zorgen dat ik de splinternieuwe plaat in mijn dj-sets zou gaan draaien. Meestal zat er zelfs een evaluatieformulier bij waarop ik moest invullen wat ik van de plaat vond, en hoe het publiek er op reageerde.