Gratis platen
Wat was het vroeger toch zalig om weer een verse plaat in de brievenbus te krijgen van een legendarisch platenlabel. Soms kreeg ik ze ook wel eens van de artiest zelf op een evenement waar we beiden draaiden, of in mijn vaste platenwinkel. Hun bedoeling was natuurlijk duidelijk: er voor zorgen dat ik de splinternieuwe plaat in mijn dj-sets zou gaan draaien. Meestal zat er zelfs een evaluatieformulier bij waarop ik moest invullen wat ik van de plaat vond, en hoe het publiek er op reageerde.
Waar komt de naam vandaan?
Er zat gewoonlijk enkel een simpele binnenhoes rond en het label was gewoon wit. Vandaar de naam whitelabel. Promo werd ook wel gezegd. In het beste geval had iemand er tenminste nog de naam van de uitvoerder en de titel slordig op gekribbeld of geplakt.
Nog nergens anders verkrijgbaar
Ik vond het best spannend om telkens weer die nieuwe platen te horen. Want je kon de nummers die er op stonden op dat moment doorgaans enkel vinden op zo’n whitelabel. Op die manier kon ik altijd de allernieuwste tracks in mijn sets draaien. Het werd natuurlijk nog zaliger wanneer ik de eerste whitelabels van mijn eigen platen zelf mocht uitdelen aan andere dj’s.